Obiekt został wtórnie uszkodzony w czasach nowożytnych, ale przetrwał do naszych czasów zarówno rozbudowę twierdzy, podczas której zniwelowano średniowieczne umocnienia, jak i prace nad zagospodarowaniem kurortu w XIX wieku.

Basztę częściowo zrekonstruowano, po raz drugi po 1945 roku. Jest to widoczne w zewnętrznej, szczytowej partii muru. Nadano jej formę trwałej ruiny. Obiekt jest chroniony prawem zgodnie z ustawą z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. W rejestrze zabytków został wpisany pod numerem 97.

Żeby uświadomić sobie kształt obiektu, trzeba zdać sobie sprawę z tego, że średniowieczny Kołobrzeg znajdował się niżej od poziomu obecnej zabudowy nawet o 4 metry. Baszta została zbudowana na planie kwadratu jako budynek 2 lub 3-kondygnacyjny. Część użytkowa znajdowała się w granicach murów miejskich. Na zewnątrz, w kierunku fosy wybiegały niewielkie okna, ograniczone kratami, a w dolnej kondygnacji znajdowały się przypory stabilizujące konstrukcję obiektu. Warstwy kulturowe naniesione w ciągu 600 lat spowodowały, że dziś widzimy jedynie górną część baszty więziennej. Część dolna jest niewidoczna. Widzimy natomiast frontową ścianę zapewne pierwszej kondygnacji. Zachował się środek baszty, a także widoczne są górne elementy przypór od strony placu zabaw.